Op zaterdag 13 en zondag 14 december geeft het duo Emmy Verhey — viool, en Paolo Giacometti — piano, tweemaal hetzelfde recital in onze contreien. Zaterdagavond in De Schalm te Assen, zondagmiddag in de Der Aa-kerk in Groningen.

Het veelgevraagde en al evenzeer bejubelde duo heeft in totaal vier composities uitgekozen voor dit programma in Assen en Groningen — alwaar de beiden samen voor het eerst optreden. Die beide eerste werken zijn van diegene der Weense klassieken, die door velen als de grootste componist aller tijden wordt beschouwd: Wolfgang Amadeus Mozart (1756-1791).
Na de pauze is eerst de beurt aan de Fransman Olivier Messiaen, die op 10 december deze week honderd jaar zou zijn geworden, ware het niet dat hij reeds op 27 april 1992

Mozart-Sonates
De eerste van de twee Mozart-sonates, die het bijzondere duo zal uitvoeren, is het laatste van een reeks van zes, die in 1781 eerst als Opus II zijn gepubliceerd en opgedragen aan Josepha van Aurnhammer, die een leerlinge van Mozart was. ("Die Fräulein ist ein Scheusal! spielt aber zum Entzücken.) De energie en het conertante temperament roepen de sfeer op van Mozarts Sinfonia concertante (in Es groot KV 364, voor viool, altviool en orkest).
De grote Sonate in A, KV 526, ontstaan in het jaar dat Mozart ook de opera Don Giovanni heeft voltooid; het stuk wordt gekenmerkt door een technische veeleisendheid, die op het gewenste nivaeu allen door musici van grote klasse kan worden gerealiseerd.
Olivier Messiaen: Thème et Variations
Hoewel Olivier Messiaen niet meer in levenden lijve zijn honderdste verjaardag meemaakt — zoals dat donderdag 11 december wel het geval is met de Amerikaanse componist Elliot Carter — weerhoudt dat muziekliefhebbers en vooral programmeurs van concertseries en

Gabriel Fauré
Sonate voor viool en piano in A groot
Allegro molto — Andante — Allegro vivo — Allegro quasi presto
Al werd de Sonate in A, opus 13, van Gabriel Fauré weliswaar reeds in 1876 gecomponeerd en verraadt deze nog de invloeden van de grote Robert Schumann — de componist is echter reeds tot thematische vereenvoudiging overgegaan — een element dat zijn latere oeuvre zo nadrukkelijk

Nieuwlichterij, die alleen theoretisch één en ander overhoop haalt, maar die wel heel kenmerkend is voor deze componist binnen het kader van de vele veranderingen, die zich in het laatste vierde gedeelte van de negentiende eeuw steeds meer zouden aandienen, en niet alleen binnen de Franse muziek.
____________
Afbeeldigen
1. Spandoek met aankondiging van het recital, boven de ingang van de Der Aa-kerk.
2. De componist Olivier Messiaen.
3. De violiste Emmy Verhey. (Foto: Jikke van Loon.)
4. De panist Paolo Giacometti. (Foto: Jonas Sacks.)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten