Op zondag 16 augustus 's middags om(streeks) 16:00 uur — als de laatste dag van de manifestatie Van Kogge tot Coaster in een deel van de stad-Groninger binnenwateren nog in volle gang is en aldaar shantykoren, alsmede andere zeeliedenzang en overige uitingen van
matrozenkennis en -kunde zullen worden uitgestort over de ongetwijfeld talrijke bezoekers, met een, wellicht daardoor, vermeerderde hunkering naar de naderende, nog weer grotere, manifestatie Delfsail — zal de eerste expositie [1] na het zomerreces in onze Stadse Galerie MooiMan worden geopend door een Wijze Kater die men aan zijn stem zou moeten herkennen. Of dat echter ook het geval zal zijn als men bedenkt dat de gemiddelde leeftijd van de bezoekers van de tentoonstellingen in genoemde galerie wel enkele decennia geringer zal zijn dan ik in mijn eentje heb bereikt, is het toch de vraag of iedereen de stem van Henk van Ulsen (her)kent. Tenzij men een fervent liefhebber van schilders en hun producten is en daarbij de Nederlanders niet uit het oog heeft verloren en zeer recentelijk één van de diverse herhalingen van een programma op het digitale themakanaal Geschiedenis 24 heeft bekeken welke over die meester-schilder en dito vervalser Han van Meegeren ging, gepresenteerd door Henk van Ulsen. En als je diens stem eenmaal goed tot je hebt kunnen laten doordringen, is die, mijns inziens, voor de rest van dit leven en zeker nog een dozijn reïncarnaties op de harde schedelschijf opgeslagen. Het is dan ook de verwachting dat wijze woorden over kunst en cultuur in het algemeen, en omtrent die in de galerie in kwestie, de officiële opening door de aangekondigde acteur zullen begeleiden. Ongetwijfeld heeft de Russische literaire kunst van de negentiende eeuw bij Henk van Ulsen heel wat meer zielenroerselen veroorzaakt dan schilderijen over zeelieden. Maar of die nu door oud-Amsterdam zwieren en de meiden versieren, dan wel de Groninger diepenring onveilig maken, een link naar de schone letteren weet Henk van Ulsen vast wel te leggen.
Want Querelle de Brest — van de roman uit 1947 door Jean Genet (1910-1986), die uitnemend werd vertolkt door de Weense acteur Hanno Pöschl — komt eveneens uit de literatuur en heeft in aquarelvorm, in de versie van Rinaldo Hopf, op deze MooiMan-expositie een plaats gekregen. Zinnig zijn zulke verbintenissen tussen de verschillende disciplines binnen de kunst als geheel: kunstzinnig mogen we wel zeggen.En als u wilt weten wie er allemaal nog zijn vertegenwoordigd met werk tijdens deze 'matrozen'-dwardoorsnede uit de collectie van MooiMan, moet zelf maar gaan kijken. Wellicht komt u dan nog een andere figuur uit de literatuur tegen: een tenger matroos met stoute billen, die Gerard Reve's hoofd op hol bracht en (niet alleen) zijn hart sneller deed kloppen [2].
__________
[1] De titel van de expositie is Sailors Delight, en kan op de daarvoor bestemde tijden, dan wel op afspraak, worden bezocht tot en met zondag 27 september. Nadere info is te vinden op de website van Galerie MooiMan.
[2] Wordt genoemd in het gedicht Leve onze marine, opgenomen in de brievenbundel Nader tot U van (toen nog) Gerard Kornelis van het Reve (1923-2006), verschenen in 1966. Later eveneens afgedrukt in de Verzamelde Gedichten onder de titel Het zingend hart (1973).
____________
Afbeeldingen
1. Chapeau; Alexander van Agoston; olieverf op doek; 120 x 60 cm.
2. Querelle; Rinaldo Hopf; aquarel; 50 x 65 cm.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten