Extra openingsdagen
Onder verwijzing naar onze bijdrage vooraf van zaterdag 12 april, op onze moedersite Cultuurtempel, over de thans lopende expositie in Galerie MooiMan in Stad, wijzen we hier en nu op de wijziging in het gebruikelijke programma van het instituut. Gewoonlijk is de galerie tijdens het eerste weekeinde van elke maand gesloten, maar in een bui van opperste welwillendheid hebben de beide eigenaren, Sandro Kortekaas en Jan van Stralen, besloten om niet alleen het weekeinde van 2 tot en met 4 mei de deuren te openen voor een iegelijk die kennis wil nemen van al datgene wat er te zien valt binnen de muren van hun eigenste expositieruimte, doch deze openstelling uit te breiden met de eerste meidag ─ als een Nieuwe Lente met een Nieuw Gezicht ─ voor al degenen, die op deze dag (nog) niet zijn opgestegen, doch met beide benen het Ondermaanse zijn blijven bevolken.
Zij verkeren dan ook in de gelukkige omstandigheid zich eventueel te laten innemen door Bacchus van René Kuipers, die daarin tevens een zelfportret heeft verwerkt. Dat de klassieke Bacchus ten tijde van Homeros en volgende Griekse woordkunstenaars niet zo'n open hemd heeft gedragen, geeft al aan dat de uitbeelding van de achterliggende gedachte 'van alle tijden' is of wordt geacht te zijn.
Druivenplukker(s)
Dat René Kuipers bereid is de eigen druiventros te delen met anderen, bleek tijdens de door hem verrichte openingshandeling op zondag 13 april. Hij meldde "de broek (dan maar) te zullen laten zakken", doch vanwege het ook nog dragen van een colbert en een dicht herenhemd zou dat minder erotisch (aantrekkelijk) zijn geweest dan de gezonde, aangenaam-narcistische uiting van zijn kunstenaarschap, zoals elke lezer via de hierbij afgebeelde-toch-wel-ondeugende Bacchus kan aanschouwen en daar het zijne/hare bij kan verzinnen. Derhalve beperkte deze artiest zich ten overstaan van de, toen even tot auditorium omgeschakelde, aanwezigen ─ Hond Amber en nog
eens een 120 mens-gelijkenden ─ tot het consumeren van slechts één druif van een aangeboden tros. Komaan, de trossen los. . . . .Wij impliceerden al eerder, elders en in deze kolommen, dat kunst vol met, al dan niet heel directe, symboliek kan zijn. Immers, het consumeren van een druif in de context van het afgebeelde zou tot flink wat interpretaties kunnen leiden. En dat bewijst weer dat ─ zelfs indien men niet al te zeer van blote mannen (in den vleze dan wel op canvas) houdt ─ deze kunst universeel-prikkelend is, doordat deze niet in eerste instantie een afspiegeling van de werkelijkheid hoeft in te houden, doch onze en uw werkelijkheid een spiegel wil voorhouden.
Doch zonder waarschuwing bent u nog niet van deze aanbeveling af: het kijken in die, aan u voorgehouden, spiegel kan in heel veel opzichten zo verrassend zijn dat u voorlopig ook nog niet van uzelf af bent.
De anderen
Op de tegelijkertijd tentoongestelde werken van die drie overige Noorderlingen komen we ook nog terug. Meer daarover kunt u vanaf morgen vinden op één van onze zustersites: Tempel der Beeldende Kunsten, bijvoorbeeld.
Wiebren Arema is eveneens nadrukkelijk aanwezig met in grillige penseelstreken uitgebeelde, volupteuze heren in voor hun lichamen ongetwijfeld aantrekkelijke temperaturen, aangezien zij
slapend aan het strand of elders in behoorlijk ─ en jawel, ook nu, in onze inmiddels voortgeschreden beschaving, door grote legers fundamentalisten nog steeds beschouwd als zeer onbehoorlijk ─ ontklede toestand.Inmiddels ex-Noorderling Wim Poort is eveneens van de partij en vooral met het veel waardering oogstende oblong-portret met Pablo Picasso als inspirerende achtergrond.
Jannes Koetsier daarentegen zet aan het denken met onder meer een 'ingepakt' hoofd van een voor de rest Naakte. Maar was het Naakt in de beeldende kunsten dan niet altijd al in de eerste plaats een representatie van symboliek en niet zo heel direct het Vege Lijf dat berooid, met lege handen, de wegen zoekt naar een eenzaam rijk?
____________
Afbeeldingen
1. René Kuipers: Bacchus.
2. Vrouwtjeshond Amber vol verwachting onderweg naar Galerie MooiMan.
3. Wiebren Arema: Strandscène.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten