zaterdag 6 september 2008

Hanseatische Boekito over Geografie en Wiskunde, alsmede over Transcendentie en Waarachtigheid

Oude bekende
Reeds eerder heeft u, op deze site en op onze zustersite Tempel der Letteren — welke evenals zesentwintig andere, nog immer gelieerde, cultuurblogs onder de vleugels van de kloeke moeder Cultuurtempel hun ontstaan hebben liggen — kunnen kennisnemen van de wondere en soms baarlijke dichtwerken van ooit-handelaar in bedrukt papier en gestempeld lederen — dan wel buckram en dikwerf kunstlederen — banden, Hans Bauer, die op gezette tijden de zeer fijn besnaarde — meestentijds overdrachtelijke — ganzenveder ter hand neemt en dan weer wonderbaarlijke, en niet zelden humoristische, dan wel dubbele bodem-lyriek uit de veelal rechtlijnige vingeren laat vlieden, welke somtijds de gedaante aanneemt van nuchter proza, doch voorwaar, ik zeg u: hoed u voor zulke nuchterheid, aangezien daarachter soms de meest onverwachte, doch in-en-in gevoelige, alsmede o-zo-poëtische ontboezemingen uit de hogeschool der hedendaagse lyriek kunnen schuilgaan. En die lezende en dikwerf druk pennende heer Bauer is zich bewust dat zonder de spraak van het oude Babylonië en daaraan legendarisch verbonden verwarring, vervolgens via papyrusrollen en gebeitelde stenen van de antieke wereld, er geen moderne poëzie zou kunnen bestaan. Kort gezegd: geen Bauer zonder Dichter van anno dazumal: geen Reinier Kazak zonder Anna Kortrok, om nu eens enige palindroomnamen uit de voor-vorige eeuw op te duikelen, mij ooit medegedeeld door mijn Confucius-achtige grootvader, stammend uit het einde van die negentiende eeuw.
Tot slot van deze inleiding willen wij niet nalaten u het, dan wel een, pseudoniem van deze raspoëet te verklappen: Hanseatische Boekito.
En wat is er warempel nog mooier dan, voorafgaande aan de dag dat Het Hanzehuis weer een wandeltocht met cliënten onderneemt langs plekken in de Stad, gelieerd aan de aloude Hanze, en mede doordat deze specialiteitenzaak is gevestigd op een prachtplek tegen de Der Aa-kerk aan, zouden zowel de eigenaren alsmede hun clientèle, door de aanwezigheid van de Drentsche Aa in de poëzie van Hanseatische Boekito, deze lyriek zeker als een bijzondere vorm van ondersteuning en onderscheiding kunnen beschouwen.
Want deze durfal-dichter draait er zelfs zijn hand niet voor om, twee priemgetallen in zijn hoogst eigen dichtwerk te integreren.

* * * * *

GEOGRAFIE

De Drentsche Aa
en Atlantische O
zijn samen symbio
Tisch is een tafel
Laken bij Brussel

* * * * *

VAN WISKUNDE

Als tienen negens
worden:
niet erg.
Als genen nieten
worden: gevaar!
Als negentien
eenennegentig
wordt is dat als product van 7 en 13
een volledig ambivalent getal

* * * * *

ZWEISTEIN

transcendent
zonder end
maar met twee
beginnen
als een tussentijds
moment
en dat repetent

* * * * *
Met deze nieuwste dichters-zending in dichtgeplakte envelop aan de Cultuurtempel-afsplitsingen hoopt deze Boekito-Bauer op nog meer roem dan tot dusver. Dat zij hem, mede door ons toedoen, gaarne gegund, doch willen — mogen — wij niet nalaten deze poëet erop te wijzen dat onze reeds genoemde, filosofisch ingestelde, grootvader onszelve, nu een halve eeuw geleden, op de mededeling over later beroemd worden, semi-bestraffend over de rand van zijn gouden brilletje aankeek en de wereldwijze, onvergetelijke woorden sprak:
"Ach jongen, één letter verschil en je bent beroerd."
___________
Foto: De Drentsche Aa bij Kymmelsberg.

Geen opmerkingen: