Flitstournee van Ricciotti Ensemble in Noorden

Vrijwillgers in het zonnetje
Het Ricciotti Ensemble — een straat-symfonieorkest van ongeveer veertig musici — richt tijdens elke tournee de schijnwerpers op een andere doelgroep.

Het straatsymfonieorkest Ricciotti doet zijn naam hier duidelijk eer aan.

Nu 2011 het Europese Jaar van de Vrijwilliger is, heeft deze groep musici besloten de focus op die grote groeperingen in ons land te richten. Deze 6-7 procent van onze bevolking (meer dan een miljoen mensen) die als vrijwilliger iets doen voor een betere samenleving is van onmetelijk belang voor de samenhang van onze maatschappij; sterker nog: zonder deze vrijwilligers zou de Nederlandse maatschappij reeds tijdens de heerschappij van vorige, anders samengestelde regeringen — welke minder door destructiedrift werden geleid — ineengestort zijn.

Mee op tournee: Leine
Op maandag 28 februari doet het ensemble dat in het Noorden des lands, waar op die ene dag drie plaatsen worden bezocht: twee in de provincie Groningen en één in Friesland.
Het geheel begint in alle vroegte, om 09:30 uur in de Remmelt Booy School te Doezum (Terpstrastaat 12); in de vroege middag, vanaf 13:15 treedt het orkest op in CBS De Wegwijzer in De Wilp (Oosterweg 56). Het avondconcert wordt gegeven in de provincie Friesland, te Buitenpost. Vanaf 19:30 kunnen vrijwilligers en allen, die daartoe op enigerlei wijze worden gedwongen, luisteren in de Brandweerkazerne aldaar (Vaart 4).
Singer/songwriter Leine reist met het ensemble mee.

Pianoduo Scholtes & Janssens presenteert nieuwe cd zondag in cultuurcentrum De Oosterpoort

Drie fin de siècle meesters
Impresariaat Da Ponte presenteert, in samenwerking met De Oosterpoort, op zondag 27 februari, 's middags om 16:00 uur, in de hal van dat cultuurcentrum het pianoduo Lestari Scholtes & Gwylim Janssens. Alle geïnteresseerden kunnen dat muziek-gebeuren  — pianospel en de presentatie van een cd met werken van Rachmaninov, Debussy en Ravel door dit duo — bijwonen: de entree is gratis.

Pianoduo Lestari Scholtes en Gwylim Janssens

De Russische componist Sergej Rachmaninov (1873-1943) heeft het een en ander aan intens slechte muziek geschreven, zo rond de vorige eeuwwisseling: de werken voor piano en orkest en de symfonieën; deze munten uit door banaliteit afgewisseld met een aaneenschakeling van kitsch-elementen. Daar staat tegenover dat diezelfde musicus geniale stukken heeft gecomponeerd, zoals preludes en etudes voor piano, en vooral de Vespers opus 37 uit 1915. Ook de Zes duetten opus 11 (1894) behoren tot de categorie betere composities van Rachmaninov.
Voor de beide andere, Franse, meesters geldt dat ze alleen maar werken van hoge kwaliteit hebben geleverd. Claude Debussy (1862-1918) is zelfs één van de vier aartsvaders van de twintigste eeuwse muziek [1], en zijn drie stukken voor twee piano's, getiteld En blanc et noir (1915) horen we ook niet alle dagen.
Het een klein uur durende geheel op de te presenteren compact disc wordt besloten met een stuk balletmuziek, geschreven voor Djagilev, getiteld La Valse. Deze compositie heeft een grotere bekendheid gekregen als orkestwerk en dan is er sprake van een vorm van in noten gevatte fin de siècle kunst. Voor zijn pianoduo vraagt Maurice Ravel wel wat van de beide spelers: vingervlugheid, intensiteit en een steeds verder op te bouwen spanning.
_________
Een Nabeschouwing van de presentatie is maandag 28 februari op deze site te vinden. Ook op onze zustersite Muziek en mensen zult u dan nog wel enkele op- en aanmerkingen kunnen aantreffen.
__________
[1] De drie andere aartsvaders van de nieuwe muziek zijn Arnold Schönberg (1874-1951),  Béla Bartók (1881-1945) en Igor Stravinski (1882-1971).

Jos van der Kooy speelt orgelwerken van Liszt

De regelmatige bezoekers van concerten in de Lutherse Kerk in de Haddingestraat van onze metropool zullen het allemaal wel weten. Na afloop ligt er op de tafel, die voorafgaande aan concerten als balie dient, veel informatiemateriaal, en als het even meezit, ligt daar niet alleen het gebruikelijke, fraaie drukwerk, maar een enkele keer vindt men er ook nog een stapeltje fraai vormgegeven posters met daarop de aankondiging van komende concerten, waarover men zich eveneens mag ontfermen. Hieronder hebben we, als gegevens met betrekking tot het concert van vrijdag 25 februari zo'n poster afgebeeld.
Meer informatie hierover is te vinden in een artikel van woensdag 23 februari, te vinden op onze zustersite Tempel der Toonkunst.

__________
Een Nabeschouwing, opgenomen op onze zustersite, is hier te lezen.

Monodrama Anaïs Nin van Louis Andriessen op donderdag 24 februari, Grand Théâtre Groningen

Louis Andriessen heden ten dage

Louis Andriessen.
© Boosey & Hawkes

Een thans, tevens internationaal, beroemde — medio jaren tachtig van de vorige eeuw nog jonge — Nederlandse componist met wie ik de toen heersende sfeer van de eigentijdse Nederlandse muziek aan een kritische beschouwing onderwierp en tevens met hem trachtte een blik twee tot drie decennia vooruit te werpen, zei er zeker van te zijn dat de toekomst van het Nederlandse muziekleven een kwart eeuw later — dus min of meer thans — in eerste instantie zou zijn verbonden aan de naam Louis Andriessen (geboren 1939) en diens indertijd zo opvallend vaak voorkomend unisono, waarbij een heel directe associatie werd gelegd met diens compositie De Staat (1972-76), een werk met teksten van de antiek-Griekse filosoof in Athene: Plato (427-347 vóór onze jaartelling).

Cristina Zavalloni, de muze van
componist Louis Andriessen.

Of de visie van die componist van toen in het huidige Nederlandse muziekleven hout snijdt, is niet tot in detail duidelijk, maar daar staat tegenover dat Louis Andriessen nog steeds actief is als zelfstandig werkend componist, en dat is, vooralsnog, een belangrijker gegeven dan het hierboven omschrevene.

Monodrama Anaïs Nin
In 2009 is Andriessen begonnen aan het monodrama Anaïs Nin, voor één stem en acht instrumentalisten, met een toegevoegde film. De componist heeft het stuk in 2010 voltooid en inmiddels doet het de ronde door ons land. Dit is speciaal geschreven voor degene die thans als zijn muze geldt: de Italiaanse zangeres Christina Zavalloni [1], die het samen met met ensemble Nieuw Amsterdams Peil [2] zal uitvoeren.

Anaïs Nin (1903-1977).

De inspiratiebron voor dat monodrama is de dochter van de musicus — pianist en componist — Joaquin Nin (1879-1949): Anaïs Nin (1903-1977), die in Frankrijk werd geboren, en reeds als elfjarige begon met het bijhouden van een dagboek dat als de Linotte zou worden uitgegeven, maar pas nadat de zeven delen omvattende reeks was gecompleteerd. 
Al snel vestigde ze zich in Amerika en schreef ze, mede op instigatie van Henry Miller (1891-1980) — door Gerard Reve (1923-2006) als bosneuker omschreven [3] —, auteur van sterk seksueel getinte literatuur, die de status van wereldvermaardheid zou bereiken [4]. Met hem en zijn vrouw June was Anaïs Nin zeer bevriend, en daarover heeft ze ook gepubliceerd. Er is een periode geweest dat de thans zo beroemde auteur teksten schreef — in de categorie erotica — voor één dollar per bladzijde.

In Grand Théâtre Groningen
De genoemde musici en vocaliste komen naar Groningen om aldaar op donderdag 24 februari, vanaf 20:30 uur, het monodrama Anaïs Nin voor te stellen in het Grand Thëâtre, gevestigd aan de Grote Markt Zuidzijde, tussen de panden die tezamen de grootste horeca-concentratie van Europa vormen.

Het Grand Théâtre aan de zuidzijde van de Grote Markt in Groningen.

NB: Dit monodrama zal tevens worden uitgevoerd tijdens de negentiende editie van het Muziekfestival Dag in de branding, op 12 maart, dat op diverse locaties in Den Haag zal worden gevierd. Daar is de uitvoering nu reeds uitverkocht.
__________
[1] Reeds eerder vertolkte zij werk van Andriessen, zoals La Commedia (2004-2008), Inanna (2003), en La Passione (2000-2002).
[2] het spelerscollectief NAP werd in 2005 opgericht door violiste Heleen Hulst en pianist Gerard Bouwhuis. Het bestaat uit musici die allen zijn gespecialiseerd in de uitvoeringspraktijk van nieuwe muziek.
[3] In zijn eerste bundel reisbrieven Op weg naar het einde (1963). 
[4] Met een hele reeks boeken, doch vooral met Tropic of Cancer (1934) en Tropic of Capricorn (1939).

Doe Mee-dagen en expositie bij Kunstenaarsgroep Zonneschijn werd een doorslaand succesweekend

Gastexposanten
De Doe Mee-dagen die gedurende het afgelopen weekeinde door de Kunstenaarsgroep Zonneschijn was georganiseerd in de wijk De Paddepoel — een expositie van de vaste groep, aangevuld met drie gastexposanten en de mogelijkheid tot participatie door de bezoekers — is een succes geworden. Zaterdag 19 februari was de zaal van de voormalige gereformeerde kerk De Garf aan de Zonnelaan, naast het Atelier Zonneschijn van Salustiano Martha — initiator en cursusleider van groepen beeldend kunstenaars in spe — was tijdens de officiële opening aardig vol.

Tineke Matthijssen, met gegevens in de hand, stelt de exposanten aan de bezoekers voor. V.l.n.r: Derk den Boer, Jolanda Meesters met protagonist Timo, Bernadette Kuis, Salustiano Martha, Tineke Matthijssen en Lies Verdoold.
Achter de rug van Derk den Boer hangen stukken van Lucius; achter Tineke Matthijssen en Lies Verdoold hangen asbstracte stukken van Jolanda Meesters.

Tineke Matthijssen van de vaste groep — over wie we in een vorig artikel van 12 november nader hebben bericht — introduceerde de gastexposanten: Jolanda Meesters, die met enkele categorieën schilderijen was vertegenwoordigd en Derk den Boer, beeldhouwer. Voor beiden bestond nadrukkelijke belangstelling, eveneens van buitenaf, door de organisatie van exposities. De derde gastexposant, Lucius — een jonge kunstenaar, woonachtig en werkzaam in het nabij gelegen, voormalige wijkcentrum Trefkoel — ontdekte Piet Mondriaan (1872-1944), en wist toen wat hij exact wilde. De invloed van die wereldvermaarde Nederlander is in één van de tentoongestelde stukken heel direct, in de daarnaast geplaatste indirect aanwezig. [1]

Terugblik met vergezicht
Vervolgens gaf Tineke Matthijssen het woord aan beeldhouwer Derk den Boer, die ook op organisatorisch vlak in De Paddepoel actief is, onder meer als voorzitter van de Kunstcommissie. Hij nam de aanwezigen mee op een vogelvlucht vanaf de oprichting van de wijk, medio jaren zestig, legde daarbij de nadruk op de kunst op straat en elders, en op de wijze van bouwen, wonen en werken, en — zeker niet in de laatste plaats — op de noodzakelijke cohesie. Zijn pleidooi voor tolerantie — hetgeen een vanzelfsprekende zaak zou moeten zijn — en het overeind houden van een in bijna een halve eeuw bereikt niveau, viel bij de bezoekers in goede aarde. Het zal, gezien het veranderende politieke klimaat in ons land, in onze provincie en in onze stad, energie en inzet van steeds meer mensen vereisen om de kunsten — alle denkbare vormen daarvan — te verdedigen tegen lafhartige aanvallen uit een tot in het merg foute hoek. Niks linkse hobby's, maar een belangrijke levensnoodzaak.

Activiteiten
Het materiaal waarmee Tineke Matthijssen de aangeschovenen — een tafel met uitsluitend vrouwen — liet werken, is speksteen: prettig, doch niet altijd even zacht als wordt aangenomen. Allen die daarmee in de weer waren, maakten een opgetogen indruk. Er is blijkbaar weinig voor nodig om mensen in de basis van diverse kunsten te integreren. dat bleek evenzeer aan andere tafels waar werd getekend en geschilderd.

Jacintha Porrenga, keyboard, en Remy Sschreuder, blokfluit(en).

Een activiteit van een geheel ander kaliber was de begeleidende muziek, gerealiseerd door Jacintha Porringa, die daarvoor gebruik maakte van een hypermodern, multifunctioneel Yamaha-keyboard; zij werd bijgestaan door Remy Schreuder met een reeks blokfluiten. Hoewel ze ook een bundel met vijf aangepaste baroknummers mee hadden, heb ik ze alleen stukken uit een dikke Broadway-bundel horen spelen: voornamelijk uit musicals: Les Misérables, Fiddler on the Roof, enz. 
Hoewel ik persoonlijk een intense afkeer koester jegens dat genre, passen nummers daaruit uitstekend in de gegeven context: er wordt immers alleen gespeeld en niet gekrijst etcetera. De meeste aanwezigen hadden er in ieder geval veel waardering voor.
Moge deze vorm van integratie van de bewoners bij kunstuitingen in de eigen wijk nog vele malen worden herhaald.
__________
[1] Beide dagen tijdens mijn bezoek aan de expo schitterende Lucius door afwezigheid. Daardoor heb ik ook geen toestemming kunnen vragen voor afbeelding van één der stukken en komt er geen separate bijdrage op de site(s) over hem. Dat moesten we binnenkort maar eens inhalen.
__________
Alle hierin afgedrukte foto's werden gemaakt door Feiko van der Veen. Zij maken onderdeel uit van de sfeerimpressie in beelden, die op de Wijkwebsite Paddpoel te zien is.

Nieuw Groninger Bachkoor geeft twee concerten

Een hele tijd zonder Papa Bach
André Cats (geb. 1960) is niet alleen specialist voor oude muziek, maar ook zanger en dirigent. Hij zingt mee in diverse project-koren in binnen en buitenland. Daaronder viel tevens de formatie die verleden jaar, en volgens de planning ook de komende jaren nog, muziek uit de Leidse Koorboeken, verspreid over ons land heeft voorgesteld.
Als dirigent heeft André Cats de laatste jaren op tal van locaties in en om Groningen met diverse formaties concerten gegeven met oude muziek, waarover ten dele op deze site is bericht. Ondanks al die activiteiten, die toch een breed spectrum aan fascinerende muziek hebben geboden, was de grootmeester van de westerse barok, Papa Johann Sebastian Bach (1685-1750), de grote ontbrekende in de naar buiten gerichte werkzaamheden van André Cats.

André Cats op de rug gezien, met koor en klavecinist

Die leemte werd enigszins opgevuld toen André Cats in oktober 2010 vijftig jaar werd en er voor hem een Bach-dag werd georganiseerd. Binnen dat tijdsbestek werd het motet Singet dem Herrn ein neues Lied (BWV 225) ingestudeerd. Zonder die liturgische context zou je al helemaal geneigd zijn dat gebeuren als een fenomeen met dubbele bodem te beschouwen: dus tevens als hommage aan de jubilaris. Doch kom, het éne sluit het andere toch niet uit.

Nieuw vocaal ensemble
Daarmee leek het of een, stilgelegd dan wel sluimerend, gedeelte van het brede scala aan mogelijkheden in en om de veelzijdige musicus (opnieuw) was aangeboord. Dergelijke impulsen gaan veelal direct een eigen leven leiden, en dat bleek ook hier te gebeuren: een nieuw vocaal ensemble was het resultaat: het Nieuw Groninger Bachkoor, bestaande uit ervaren amateurs. Dat laatste is geheel in overeenstemming met de huidige trend waarin steeds meer afstand wordt gehouden tot een oppervlakkige aanpak, die met begrippen als dilettantisme en amateurisme-in-negatieve zin worden omschreven.

Enkele heren uit het koor dat met
André Cats zal optreden.

Twee concerten
Het komende weekeinde verzorgt het nieuwe koor twee concerten: het eerste in de stad Groningen: in de Salvator en mara Kerk aan de Hora Siccamasingel, op zaterdag 19 februari, aanvang 20:15 uur.
Het tweede concert is op zondag 20 februari in de Nicolaïkerk te Appingedam; daar begint het om 15:30 uur in de middag.
Het programma bestaat uitsluitend composities van bovengenoemde 'stamvader' van de dynastie van gedenkwaardige Bach-musici.
Het koor zingt vier motetten: Lobet den Herrn; Kom, Jesu komm; Singet dem Herrn ein neues Lied; en Jesu meine Freude.

Klavecinist Ton van den Berg,
net niet in z'n geheel.

Aansluitend op de vier bovengenoemde Bach-motetten presenteert Ton van den Berg op een klavecimbel — aangezien we het hier over oude muziek hebben, zouden we dat als clavecymbel moeten spellen — het tweede gedeelte van het concert:
Vier Preludes en Fuga's uit Bachs Wohltemperierte Klavier zijn voor die beide gelegenheden uitgekozen: die in C-groot; g-klein; Bes-groot; en die in e-kleine terts.

Andere Tijden als Betere tiedn in Groningen

Al degenen die regelmatig naar het programma Het Verhaal van Groningen kijken, maar de afleveringen over de geschiedenis van de situatie met betrekking tot de boerenknechten en landarbeiders in onze provincie, met name in de periode vóór de Tweede Wereldoorlog — ergo: met nog zeer weinig mechanisatie —, doet er goed aan de aflevering van het programma van NTR/VPRO over recente geschiedenis, zoals dat steevast wordt uitgezonden op Nederland 2 te bekijken,welke op zaterdag 19 februari zal worden gepresenteerd en in de loop van de volgende week zal worden herhaald door het digitale televisiekaaal Geschiedenis 24.
Meer daarover in een artikel van eveneens heden op onze zustersite Tempel der Historie. 

Doe Mee-dagen bij Kunstenaarsgroep Zonneschijn

Vaste kern
Net als in november jongstleden wort de komende zaterdag en zondag een kunst-weekeinde gehouden door de Kunstenaarsgroep Zonneschijn in het gebouw naast het Atelier met die naam. Dat is de voormalige gereformeerde kerk De Garf, welke nu dienst doet als permanente ruimte waarin vier beeldend kunstenaars hun cursussen geven en wat daar zoal bijhoort. Salustiano Martha is de grondlegger van de groep, drie vrouwen vergezellen hem daarin. Zijn eigen werk, althans ten dele, is voortdurend te zien in het naastgelegen atelier waarvan de gordijnen tegenwoordig gelukkig bijna altijd open zijn, hetgeen dat gedeelte van de westkant van de Zonnelaan, een belangrijk deel van de voormalige Trefkoel, tussen Eikenlaan en Pleiadenlaan, een kleurrijk aanzien verleent. De initiator wordt in de groep van vier vergezeld door drie vrouwen — Bernadette Kuis, Tineke Matthijssen en Lies Verdoold  — wier werk, in onze bijdragen over het vorige weekeinde, op deze site en elders zijn voorgesteld.

In het hier getoonde gebouw, voormalig De Garf, werken en exposeren de leden van de Kunstenaarsgroep Zonneschijn.Tijdens het weekeinde van 19 en 20 februari worden daar tevens de Doe Mee-onderdelen gehouden. Voorts is er werk te zien van drie gastexposanten: Jolanda Meesters, Lucius en Derk den Boer.Al deze mensen zijn woonachtig in de wijk waar het zich allemaal afspeelt: De Paddepoel.

Gastexposanten en Doe Mee-elementen
Bij genoemde vorige gelegenheid was plaats ingeruimd voor enkele gastexposanten, en dat isnu eveneens het geval. Jolanda Meesters —woonachtig in de wijk — exposeert haar nieuwe werk, en daarnaast kunnen belangstellenden kennis nemen van de aldaar voorgestelde beelden van Derk den Boer en schilderijen van Lucius.
Bezoekers kunnen meedoen aan diverse workshops en creatieve activiteiten, zoals speksteen bewerken, stilleven en modeltekenen, schilderen, collages maken en schminken.
De opening van het weekeinde is zaterdag 19 februari om 13:30 uur; men kan echter reeds vanaf 13:00 uur in de expositieruimte binnenlopen. Ook op zondag 20 februari wordt het gebeuren gerealiseerd vanaf 13:00 uur. Beide dagen worden afgesloten om 17:00 uur met een hapje en een drankje.
We spreken hier de hoop uit, doch waarschijnlijk is die instelling ijdel, dat de in Trefkoel in ruime mate woonachtige en werkzame kunstenaars uit tal van disciplines in ieder geval eens komen kijken wat de collega's zoal doen en regelen. In november was het aantal geïnteresseerden uit de eigen directe omgeving bedroevend gering: zegge en schrijve één.
Naast genoemde Hoop spreken wij hier tevens de Vrees uit dat het dreigen met strafregels schilderen, boetseren of anderszins kunstzinnig gestalte geven ook niet veel zal uithalen.

Rembrandt-concert van KamerFilharmonie Der Aa

Rembrandt als thema
Helaas komt het nog steeds voor dat ware muziekliefhebbers hun wenkbrauwen fronsen als ze horen dat er Nederlandse klassieke muziek zal worden uitgevoerd, en men zelden op namen van formaat in die context kan komen, is er wel degelijk muziek van hoog niveau geproduceerd door Nederlanders, en dat geldt vooral voor de periode waarop de samenstellers van het  programma van de in Noord-Nederland gevestigde KamerFilharmonie Der Aa hun aandacht hebben gericht. Men hoeft echter beslist geen door de componisten-wol gekleurde luisteraar — en als het even kan dito liefhebber — van deze categorie binnen de Nederlandse kunsten te zijn om toch instemmend te knikken als men — in ieder geval enkele van — wordt geconfronteerd met de namen van  de vijf muziekmeesters die de komende dagen tweemaal tijdens de concerten van genoemd gezelschap zullen klinken.

Een deel van de musici van de Kamerfilharmonie Der Aa.

Hieronder ziet u de vijf namen van degenen die allen muziek hebben gecomponeerd die het beluisteren wel degelijk waard is, en die derhalve ook uw aandacht verdienen.

Johannes Verhulst (1816-1891)     —   Ouverture Gijsbrecht van Aemstel
Willem Mengelberg (1871-1951)    —   Rembrandt Etsen
Henriëtte Bosmans (1895-1952)    —   Poème  voor violoncello en orkest
                                                                                 Soliste: Noëlle Weidmann (NNO)
Willem van Otterloo (1907-1978) —   Intrada
Henk Badings (1907-1987)               —   Zevende Symfonie / Louisville Symphony

Een vrouw van het vak
Tussen de namen hierboven komt u er ook een tegen van een vrouwelijke componist, Henriëtte Bosmans, die niet onder doet voor de mannen in het gezelschap. 't Is eigenlijk een schande dat ik er in het begin van de éénentwintigste eeuw, voor de zoveelste keer op moet wijzen dat er sprake is van affectieve preoccupatie bij al degenen die blijven roepen dat vrouwen evenmin kunnen componeren als het mannen gelukt om kinderen te baren. Er bestaan zelfs critici van terecht gerenommeerde kranten die weigeren om zelfs maar het thema componerende vrouwen te bespreken. Al zulke mannen is het ontgaan dat de Verlichting in Europa nog steeds positieve schaduwen 'afwerpt' — al zijn er politici, in eigen land wel te verstaan — die menen dat het licht in Europa zal uitgaan, simpelweg omdat hij/zij/het zelf het Licht nog niet heeft gezien.
Dat is een blijvend opduikend probleem, en — alweer helaas — niet alleen bij politici. Doch problemen kunnen worden opgelost, anders zouden het immers geen problemen zijn.
Henriëtte Bosmans speelde cello in het Concertgebouworkest ten tijde van Mengelberg als stokvoerder. In haar Poème voor cello en orkest zal de solopartij worden vertolkt door Noëlle Weidmann, solocelliste van het Noord Nederlands Orkest.

Componerende dirigenten
En nu we toch ook nog enigszins voor eigen parochie preken, zij erop gewezen dat de twee, als eminent geldende dirigenten in het gezelschap — Willem Mengelberg en Willem van Otterlo beiden in Groningen hebben gedirigeerd, en beiden in De Harmonie. Later heeft Van Otterlo nog eens, speciaal op verzoek van toenmalig eerste concertmeester Jacques Meyer — je ziet hem op vrijwel alle concerten van het NNO in De Oosterpoort — een concert van het NFO geleid. Van hem hebben er ook diverse keren stukken op het programma van het noordelijke symfonieorkest gestaan, zoals de Intrada die de Kamerfilharmonie nu presenteert.
Mengelberg heeft negentien Etsen van Rembrandt op muziek gezet, die geprojecteerd zullen worden tijdens de uitvoering door de Kamerfilharmonie.
Meer daarover kunt u lezen op deze website, na het concert in Groningen. Dat zal, net als dat in Assen, worden geleid door de vaste dirigent van het ensemble,  Joost Smeets, van wie we, op basis van het vorige concert, mogen verwachten dat hij weer een gedegen concert zal componeren.
__________
Deze optredens van het symfonieorkest KamerFilharmonie Der Aa worden, net als in de herfst van 2o1o, verzorgd in Assen (De Schalm, maandag 14 februari) en in Groningen (Immanuëlkerk, Overwinningsplein, woensdag 16 februari).

Quatuor de Paris zaterdagavond in Lutherse Kerk

In de serie concerten die de stichting Musica Antiqua Nova dit seizoen aanbiedt, en waarvan het merendeel in de Lutherse kerk te Groningen wordt gerealiseerd, komt op zaterdag 12 februari het Quatuor de Paris in genoemde accommodate optreden met kwartetten van de beide grootmeesters der Wiener Klassik — welke niet zelden, doch geheel ten onrechte, als Wiener Schule wordt gekwalificeerd, omdat deze benaming veel later aan de die tijd dominerende componisten aldaar werd opgedrongen [1]  —: Franz Joseph Haydn (1732-1809) en Wolfgang Amadeus Mozart (1756-1791).

Quatuor de Paris, bestaande uit François Fernandez, primus; Stéphanie Paulet, tweede viool; Gabriel Grosbard, altviool; Jérôme Huille, violoncello.

Achtergronden
Van de talrijke strijkinstrumenten die, vooral in de Oriënt hebben bestaan gedurende de late Middeleeuwen, is in het avondland — althans in de klassieke concertpraktijk en he dagelijks leven — niet echt veel meer overgebleven dan de categorie die met de soortnaam viool wordt aangeduid, en in enkele varianten overeind gebleven is: de viool, de altviool, de cello en de contrabas.
In één der meest intense vormen van samenspelen die er in de muziekwereld bestaat, het strijkkwartet, komt de contrabas niet voor, al zijn er vanzelfsprekend combinaties — denkbaar en tevens gerealiseerd — waarin vier strijkinstrumenten samenspelen, inclusief de contrabas.
Men mag er zelf over fantaseren hoe een dergelijk kwartet zou kunnen worden samengesteld, en — mocht het van toepassing zijn vanwege de bestaande potentie — er voor gaan componeren.

Aanvangstijd
In het jaarprogramma van Musica Antiqua Nova staat dit concert aangekondigd voor 16:00 uur in de namiddag; dat is echter niet juist: het concert begint gewoon om 20:15 uur. Weliswaar heeft de secretaris van MAN, Dato Steenhuis, de bezoekers van het vorige concert deze omissie medegedeeld, maar er zijn mogelijkerwijs nog mensen die toen niet aanwezig waren en nu het concert van het Quatuor de Paris wel willen bezoeken, bij voorbeeld de liefhebbers bij uitstek van strijkkwartetten.
__________
[1] Dit werd vooral het geval toen Arnold Schönberg, Alban Berg en Anton von Webern samen een Wiener Schule gingen vormen en er van buitenaf — en derhalve alweer — ten onrechte de benaming Neue, resp. Zweite Wiener Schule als een epitheton ornans werd 'opgeplakt'.

Sietse-Jan Weijenberg speelt Celloconcert van Edward Elgar met Nederlands Studenten Orkest

Met het gebruikelijke lef
Zondag 13 februari treedt het Nederlands Studenten Orkest op in het cultuurcentrum De Oosterpoort in Stad. Groningen is de achtste plaats die het ensemble aandoet met dirigent Peter Biloen. Op zondag 6 februari is de tournee traditiegetrouw in Someren begonnen, waar men hard heeft gewerkt alvorens op het podium plaats te nemen voor een kritisch luisterend publiek.

Onder het motto Muzikale Heroïek en Romantiek— verwijzend naar Ein Heldenleben uit1897/98 van Richard Strauss (1864-1949), waarmee het NSO-concert zal worden besloten met een orkestbezetting van meer dan honderd instrumentalisten, en het Celloconcert van Edward Elgar — doet het esemble ook dit jaar weer zijn uiterste best met een boeiend programma voor de dag te komen, gedurende tien achtereenvolgende dagen in eigen land en dan nog eens, op donderdag 17 februari in de Poolse stad Krakau.

Groningen-accenten
Dit concert van het NSO neemt twee nadrukkelijk Groningen-accenten mee: ten eerste de solist van de avond, cellist Sietse-Jan Weijenberg, die zich in relatief korte tijd in de rij der allerbeste instrumentalisten heeft weten te scharen, hetgeen niemand zal verbazen, die zijn wordingsgeschiedenis enigszins luisterend heeft gevolgd [1]. Sietse-Jan slaagde voor zijn eindexamen ter afronding van zijn studie aan het Noord Nederlands Conservatorium met een 10, hetgeen door een juichend auditorium in de concertzaal van dat instituut in ontvangst werd genomen.

Cellist Sietse-Jan Weijenberg, op 10 februari 2005, direct voorafgaande aan zijn interpretatie van een première van de Groninger componist Jord Homan (rechts) tijdens de compostie-avond van het in Zwolle gevestigde ARTEZ-conservatorium. In het midden compositiedocent Alex Manassen van dat muziekinstituut.

Daarna is deze cellist, met reeds toen een intens warm klinkend instrument, in Parijs verder gaan studeren. Sietse-Jan Weijenberg reist tijdens de tournee van het NSO mee en treedt met het ensemble, onder leiding van Peter Biloen, tien achtereenvolgende avonden op met het aanvankelijk geflopte, maar later tot topstuk geavanceerde Celloconcert uit 1919 van Edward Elgar (1857-1934).
Het tweede Groningen-accent bestaat in de persoon van eerste concertmeester Floor Le Coultre, die de uiterst lastige, maar tegelijkertijd zeer dankbare, vioolpartijen in Ein Heldenleben zal spelen. Zij studeert Viool in Den Haag.
Het concert zal worden geopend met de opdrachtcompositie van het NSO: Moriae Encomium van de Nederlandse componist Marijn Simons. Meer daarover is te vinden in een artikel op onze zustersite Muziek en mensen.
__________
[1] Zelfs mijn toen 24 jaar oude kater Pluim, die zich altijd afzijdig hield van bezoekers, nam de moeite om spinnend bij Sietse-Jan op schoot plaats te nemen toen deze eens bij ons op visite was, maar dat is alweer prehistorie, want eind 2002.